Koltuk Altı ile Hamur Açan Bile Var! Hindistan’da İnsanların Kapış Kapış Yediği Sokak Lezzetleri
Sokak lezzetleri dünyanın her yerinde bir diğer güzel! Lakin o denli bir ülke var ki sokak lezzetlerinin ve yapılma etaplarının imgelerini görünce açlığı tercih edecek hâle gelebilirsiniz. Toplumsal medya platformlarında yayınlanan imajlar, Hindistan’da sokaklarda yapılan ve satılan yemeklerin hijyen şartlarını gözler önüne seriyor. Gelin, izleyenleri hayrete düşüren fakat Hindistan’da olağan karşılanan Hindistan sokak yemekleri imal süreçlerini mercek altına alalım.
Sokaklarda, eldiven kullanmadan yemek yapıyorlar.
Hindistan’daki yemek satıcıları sokaklara kurdukları alanlarda büyük tencereler kullanarak yemek pişiriyor. Bunları da tekrar herkese açık yerlerde satarak para kazanıyorlar. Lakin çok az satıcı eldiven kullanıyor. Yemeklerin içine atılan zerzevat ve öteki eserlerin sokaktaki tüm toz, kir ve sıçrayan çamurla temas ediyor olması da farklı bir husus…
Satışa konulan eserlerin içine ellerini daldırmaya devam ediyorlar.
Hindistan’da yapılmış bir eserin satışı kelam hususuysa, satıcılar tıpkı Türkiye’deki üzere seyyar otomobiller kullanıyorlar. Deri, pestil üzere hazırlanmış bir eseri göstermek için onu açmak ve koluna sererek servis etmek pek de hijyenik durmuyor. Ancak durum ne yazık ki bununla hudutlu değil! Kolu olmayan bir adam koltuk atında açtığı hamurları kızartıp satıyor… Tüm bunlara karşın Hindistan halkı bu durumu yadırgamıyor ve sokak lezzetlerini severek tüketiyor.
Hindistan’ın ilkel dondurması göze düzgün görünse de mide için durum farklı.
Hindistan’a giderseniz sokaklarda dondurma satıcılarını sıklıkla görebilirsiniz. İlkel dondurma olarak servis edilen bu tatlıları yapmak için buz kalıpları sokak ortasında ve yerde kırılıyor! Yerde kırılan buzlar dondurma olmak üzere paslı ve çamurlu ekipmanlara gönderiliyor. Neyse ki satıcılar dondurma aromasını hazırlarken eldiven kullanıyor. Bu durum görüntüyü izleyenleri bir ölçü rahatlatmış olmalı.
İzleyenleri bir daha patates cipsi yememeye ikna edecek atıştırmalıklar üretiliyor.
Patates cipsi ülkemizde en çok sevilen yiyeceklerden biri. Hem hazır alınan hem meskende yapılan versiyonları sıklıkla tüketiliyor. Lakin Hindistan’da patates cipsi hazırlamak için patateslerin hiç steril olmayan ortamlarda bekletildiği görülüyor. Devamında tekrar eldiven kullanmadan, sokakta giyilen kıyafetlerle patatesi doğrayan satıcılar; hiç elbet bu yiyecek için de paslanmış ve eskimiş ekipmanlarla çalışıyorlar. Yemek alanlarında yalnızca hijyen eksikliği değil, tıpkı vakitte insan sıhhatini tehdit edecek kadar büyük oranda bilgisiz bir hizmet var.
Öğrenci konutunda servis yapar üzere dağıtılan sokak yemeklerinin hepsinde birebir kepçe kullanılıyor.
Sokağın ortasında yemek yapmayı sorun olarak görmeseler de en azından yemeği servis ederken hijyen kurallarına ehemmiyet verseler üzücü olmaz. Hindistan’da yapılan tüm sokak yemekleri, alıcıların tabaklarına birebir kepçe ve tencereyle tekraren dolduruluyor. Üstelik yemeği yapan satıcılar paraları aldıkları elle yemeklerini servis etmeye devam ediyorlar. Yemeklerin yapıldığı tezgahta ne yapılırsa yapılsın, kaç farklı gereç kullanılırsa kullanılsın önemsenmiyor. Birçok farklı yiyecek kalıntısı burada birbirine karışıyor ve her yeni yemek, eski yemeğin artıklarıyla birleşiyor.
Hindistan sokaklarında yapılan sodalar için tıpkı şişeler yine kullanılıyor.
Hindistan’da sokakta soda imali epeyce meşhur. Bunu tahminen suçsuz görebilirsiniz. Ancak üretim görüntülerini izlerken gereçlerin çamurlu ve kirli kaplarda bekletildiğini, oralardan aktarıldığını fark ederseniz fikriniz değişebilir. Seyyar soda satıcıları soda için kullanılan makine ve kapları temizlememek için sözleşmiş üzere davranıyor. Eskimiş kovalar, asla silinmeyen tezgah ve kim bilir kaçıncı kere kullanılan şişeler… Manzaraların yayılmasının akabinde insanların bu satış sistemine bağışıklık kazanmış olduğu düşünülüyor.
El emeği göz ışığıyla üretilen noodle yerlere kadar uzanıyor.
Gerçek bir Noodle sevdalısıysanız bu imajları izlemeyin! Hindistan sokaklarında üretilen Noodle’ın serüveni, kolundaki saati bile çıkarmadan yemek yapma aşkına kapılan satıcıların unları neredeyse yere bir karış aralıkta yoğurmasıyla başlıyor. Daha sonra hamur kesme makinesine yollanan hamurlar, yeniden işini severek yapan yardımcılar tarafından elle kopartılıyor ve aşçılar hamurları ellerine dolayarak serileceği alana yanlışsız götürülüyor. Çamaşır iplerinden yapılan yerlere uzun makarnalar asılıyor. Birazdan midenize inebilecek Noodle’ların yerlere kadar uzanan uzunluğuna ve sokağın tüm pisliğine maruz kaldığına şahit oluyorsunuz. Hindistan’da yapılan sokak yemeklerinde hijyene bu derece ehemmiyet verilmemesi, ülkeyi birinci defa ziyaret edeceklerin aç kalmasına sebep olabilir. Pekala siz Hindistan’da yapılan bu yemeklerle ilgili neler düşünüyorsunuz?
