Buz Sahnesi Daima Aynı! Grinin Elli Tonu Sinemasına İlham Olan Sahneleriyle “Dokuz Buçuk Hafta” Sinemasını İnceliyoruz
Merhaba. 1986 yılında çekilen erotik drama sineması ‘Dokuz Buçuk Hafta’ üzerinden yıllar geçse de akıllarda birtakım sahneleriyle hâlâ yer ediyor. Hatta kendinden sonraki erotik sinemalara de ilham oluyor. Örneğin Grinin Elli Tonu. Bu yazıda size Dokuz Buçuk Hafta sinemasını inceledim ve birtakım ayrıntılar sundum.
Keyifli okumalar dilerim.
Not: Spoiler üstüne spoiler içerir.
“Dokuz Buçuk Hafta” sinemasının ana konusu ve karakterlerine bi’ bakalım.
9 Buçuk Hafta, Adrian Lyne tarafından yönetilen ve Kim Basinger ve Mickey Rourke’un başrol oynadığı 1986 yılı Amerikan üretimi erotik ve romantik drama sinemasıdır. Basinger, New York City sanat galerisi çalışanı Elizabeth rolünü canlandırırken Rourke de John isminde gizemli bir Wall Street komisyoncusuna hayat veriyor. Sinema, bu ikili ortasında kısa lakin ağır süren tutkulu alakayı mevzu alıyor.
Film isminden anlaşıldığı üzere karakterlerin geçirdiği mühlete atıfta bulunuyor.
Filmin ismi aslında Wall Street komitecisi John Gray ile SoHo sanat galerisi çalışanı Elizabeth McGraw ortasındaki bağlantının mühletine atıfta bulunuyor. Sinemada John, Elizabeth’in hudutlarını zorlamak için bayanın üzerinde çeşitli cinsel uygulamalar dener. John’un bunları yaparken Elizabeth’in yavaşça bir duygusal çöküşe girdiğini görürüz.
Elizabeth ve John’un müsabakalarından sonra birtakım “zorlayıcı” oyunlarını izliyoruz.
Elizabeth, John’u evvel New York’ta Çinli bir bakkalda ve sonra da bir sokak fuarında görür. John onu bulur ve ikisi bir randevuya çıkar. Çıkmaya başlarlar lakin Elizabeth giderek John’un zorlayıcı davranışlarına maruz kalır. Mesela ona kıymetli bir altın saat verir ve ona her öğle vaktinde dokunmasını ve onu düşünmesini ister. Bu zorlama işyerinde onu günün daima birebir saatinde mastürbasyon yapmasını söylemesine kadar varır.
John’un zorlamaları daha da ileriye gidiyor.
Elizabeth, John’u hayatına dahil etmek ve arkadaşlarıyla tanıştırmak ister. Lakin John buna karşıdır ve onu yalnızca akşamları görmek istediğini söyler. Bu sahnede Elizabeth John’un dairesindedir. John bu kelamları söyledikten sonra konutu terk ettiğinde Elizabeth konutta tek kalır. John, Elizabeth’i telefonla arar ve eşyalarını karıştırıp karıştırmadığını sorar. John’a doğruyu söyleyen Elizabeth, John tarafından cezalandırılır. Ona bağırır, tokat atar ve tecavüz eder.
Elizabeth hem duygusal hem de zihinsel olarak John karşısında savunmasızdır.
John, Elizabeth’in ne giyeceğini ve ne yiyeceğini seçmek, saçını taramak ve onu beslemek üzere hayatının tüm istikametlerini denetim etmeye başlar. Elizabeth benlik hissini kaybeder ve giderek John’a daha bağımı hale gelir. Zihinsel ve duygusal olarak istikrarsızlaşmaya başlar.
John ve Elizabeth’in münasebeti toplum önüne kadar taşıyor.
John, Elizabeth ile yaşadığı BDSM biçimi alakayı toplum içinde daha bariz hale getirmeye başlar. Mesela bir yatak mağazasında Elizabeth’i ‘babacığa bacaklarını aç’ diye zorlar. Binicilik aksesuarları satan dükkanda Elizabeth’i kırbaçlar; evdeyse yerlerde emekleyerek yere attığı parayı aldırır. Elizabeth’in John’un davranışlarına katlanma sebebi cinsel dileklerinin ve sonlarının nereye varabileceğini görmek olabilir. Nefret etse de bu oyuna devam ediyor. John’layken kendinden emin ve seksi hareketler sergilese de işyerinde giderek içine kapanıyor.
İşte sinemanın en bilinen ve diğer sinemalara ilham olan “buz sahnesi”.
Filmin bir sahnesinde John, Elizabeth’i buz küpleriyle cinsel olarak uyarmaya çalışıyor. Bu sahne Grinin Elli Tonu sinemasına de ilham olmuş diyebiliriz. Alışılmış iki sinemanın senaryolarında yer yer benzerlikler olsa da Dokuz Buçuk Hafta, Elizabeth’in karşı karşıya kaldığı ruhsal zorlamalar ve hudutları aşmalarla daha sert diyebiliriz.
Elizabeth’in bu dokuz buçuk hafta sonunda John’dan kurtulduğunu görüyoruz.
Bir stant açılış gecesinde parti yapan kalabalığın çılgınlığıyla ile Elizabeth’in ruh halinin epeyce zıt olduğunu görürüz. Duygusal boşluk içindeki bayan orada John’u arar ve o akşam ve sabahında John’la birliktedir. Adamdan ayrılmak ister. Eşyalarını toplamaya başladığında John uyanır. Ayrıldığını fark edince, ‘Bir sürü kız, bir sürü bayan oldu, lakin daha evvel hiç bu türlü hissetmedim’ demeden evvel ailesiyle ilgili kimi ayrıntıları paylaşarak onu geri getirmeye çalışır. Elizabeth daireden ayrılırken çok geç olduğunu söyler.
Tabii ki başka bir meşhur sahne de sinemaya “yedirme içirme filmi” lakabını takan bu sahne.
Muhtemelen bu sinemada en çok konuşulan sahne, John’un Elizabeth’in gözlerini bağlayarak onu tatlı ekşi, farklı lezzetlere sahip türlü türlü yiyecekleri buzdolabının önünde yedirmesidir. Sinemanın küçük ayrıntısı izleyenler için epey caziptir lakin öbür yandan daha dramatik olanlar da vardır. John onu beklenmedik vakitlerde arar, alışılmışın dışında bir buluşma buyruğu verir ve onun talimatlarını yerine getirirken ikisi de cinsel saplantılarına daha derinden çekilirler.
Elizabeth cinsel oyunlarda cinselliğini tatmin etse de kendi bağımsızlığını ve hürmetini seçen bayan tarafında olur.
Filmi sıradanlıktan kurtaran ve niyetli ve şaşırtan sonucu ortaya çıkaran şey Elizabeth’in gerçek dünyaya tutunmasıdır. O ve John’un cinsel oyunlarla meşgul oldukları ve karşılıklı cümbüşleri için bir tıp efendi-köle bağı kurdukları sürece Elizabeth’in önemli bir itirazı yoktur. Lakin John’un birtakım oyunları kendine olan hürmeti için daha zorlayıcı hale geldikçe sonunda kendi bağımsızlığını ve özsaygısını seçer.
Siz sinema hakkında neler düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım.
