Hepimiz bir hengameye kapıldık gidiyoruz. Ve uzaklaşıyoruz birbirimizden. Hayatımız, işten konuta; konuttan işe geçip duruyor. Yapacak pek bir şey yok. Biz evdeyken ya da işteyken; birçok insan bize, dışarıda eğleniyor üzere geliyor. Ancak yeniden de bizim durumumuzda olan insanların sayısı da epeyce çok arkadaşlar.
İşte; ‘Yalnızca Hayatı Mesken ile İş Ortasında Geçenlerin Anlayacağı 17 Durum’.
1. Uykularından ya da arkadaşlarından fedakarlık etmek zorunda kalmışlardır.
Ve bütün hayatını yorgun olarak geçiremeyecekleri için uykuyu seçmişlerdir. Lakin yeniden de yaptıkları iş yüzünde uykularını bile yanlışsız düzgün alamazlar.
2. Ne yazık ki monotonluk iliklerine kadar işlemiştir.
Artık daima birebir güne uyandıklarını düşünmeye başlarlar.
3. Bir noktadan sonra ayakları onu kendi kendisine işe ya da meskene götürmeye başlar.
Yol boyunca aklından çeşitli niyetler geçer ve vakit zaman farkında olmadan ‘Ben ne vakit buraya kadar geldim?’ sorusu oluşur.
4. Farklı şeyler yapmak için cuma akşamlarını ve tatil günlerini iple çekerler. Cuma onlar için kurtuluşun simgesidir.
Cuma gelse de nefes alsak…
5. Lakin tatil günlerinde de büyük ihtimalle yorgunluktan oldukları yere yığılıp kalırlar ya da bilgisayarın başından kalkamazlar.
Bu hafta sonu da meskende yatarak geçti… 😟
6. Sabahları çoklukla yataktan bu formda çıkarlar.
İş hayatı yüzünden zombi olanlar fav.
7. Hiçbir şeyi düşünmeden, dışarıda vakit geçirdikleri öğrencilik yıllarına hasret kalmışlardır.
Tek kaygının, vize ve final devriydi. Ne hoştu. Paran olmasa bile yeniden de az çok eğlenebiliyordun. 😭
8. Bazen bütün bir günü, bir bankta kitap okuyarak geçirmenin hayalini kurarlar.
Ama işte hafta içi iş, hafta sonu da mesken işleri olduğundan bu sırf hoş bir hayal olarak kalır.
9. Toplu taşıma araçlarında oturabilirlerse şayet, bu vakti bile kıymetlendirmek isterler.
Hatta tuvalette geçen vaktin bile boşa geçmemesini isterler. 😅
10. Meskenden dışarıya gerçek düzgün çıkamamalarına karşın, maaşlarının nasıl bir anda bittiğine mana veremezler.
Dışarı çıkmadığım halde eksideysem, bir de dışarıya çıksam ne olur kim bilir… 😒
11. Günde 36 saat çalıştıkları yetmiyormuş üzere, meskende de çalışmaları gerektiğinde moralleri altüst olur.
‘Hmm yarına mı yetişmesi gerekiyor? Bu gece mi halledeyim? Hmm pekala? Ekstra mühlet? O da mı yok? Size şu anda baş atsam pekala? Anladım, işten kovulurum… Neyse o vakit yaparız artık, ne diyeyim. 😕’
12. İstifa fikri daima akıllarını kemirip durur.
Ama işte konut kirası, borçlar falan aklına geldikçe bu fikirden hemen vazgeçerler.
13. En büyük cümbüşleri, konutta sinema izlemek, toplumsal medyada gezinmek ya da oyun oynamak olmuştur.
‘Şu testi 324126. kere çözeyim bakalım bu sefer kim çıkıcam? 😁’
14. Kırk yılda bir yaptıkları planları karşı taraf yüzünden iptal edilince hudut küpüne dönerler.
‘YIK CINIM YI NI KIZICIM! SIDICI HIZIRLINMIŞTIM IŞTI!!!1BİR! ! 😡😡’
15. Eski arkadaşları burnunun ucunda tütse bile, onları arayacak vakitleri bile yoktur.
‘Ya Deniz ben de kaç gündür seni aramayı düşünüyordum lakin bir türlü fırsat bulamıyorum işte 😥 (Karşı taraf her ne kadar inanmasa da doğru).’
16. Bir de bu yoğunlukta evlenip yuva kurabilen insanlara imrenerek bakarlar.
‘Benim daha aynaya 2 dakikadan fazla bakacak müddetim yok. Siz birbirinizi buluyorsunuz, tamam. Ancak birbirinize ayıracak vakti nereden buluyorsunuz yavrum ya? Çok merak ediyorum… 😨’
17. Aslında asosyal biri değillerdir. Yalnızca sistem mağduru olduklarından hayatları mesken ile iş ortasına sıkışıp kalmıştır.
Hepimiz birebiriz. Hiç boşuna kendinizi ne kadar asosyalım ya, diye suçlayıp durmayın. 😁
18. Bilhassa masa başında çalışanların yalnızca bir saatlik bir yürüyüşün ona ne kadar uygun geldiğini düşünün.
Masa başında çalışan insanların aslında bir mesai saati olmadığını bilenler bilir. Bilhassa dijital platformda bir şey üretiyorlarsa ya da gazetecilik kimliği altında bir iş yapıyorlarsa daima uyanık kalırlar. Onların asıl işi gündemi takip etmektir. Bu sebeple yarım saat ya da bir saatte olsa masanın başından kalkıp açık havada yürüyüş yapmak onlar için büyük bir lükstür.
19. Meskenden online çalışan insanların bağlantı eksikliğinden kaynaklı olarak işini eksik yapabilme durumu
Özellikle pandemiden sonra konuttan çalışma kurallarının geliştiği durumlarda birden fazla beşerde bağlantı kopuklukları meydana geldi. Kimileri içine kapandı ve yalnızca işine odaklanma geriliminden eksik yaptığı şeyler oldu.
20. Pandemi periyodunda toplantılar zoom üzerinde gerçekleşmeye başladı.
Ofis ortamından bilgisayar ekranına taşınan toplantılar ya da derslerde kameraların isteğe nazaran kapalı olması samimiyeti azalttı. Beşerler yeni başladıkları işlerde daha utangaç olmaya başladılar.
21. Mesken ve iş ortasında mekik dokumaktan sağlıklı ömürden uzaklaşan beşerler oldu.
Kafasını işinden kaldırmadığı için kendi sıhhatini da bir kenara bıraktı. Herkesin günde bir saat spor yapmaya vakti vardır genellemesi palavra oldu. Bu beşerler günün sonunda işlerini bitiriyorlardı lakin kendilerine yeterli gelecek hiçbir şey yapmadıklarının da farkındalardı.
22. Hayatında konut ve işten öbür hiçbir odağı olmadığı için en pratik sistemi tercih ediyorlar.
Boş vakti olduğunda bile arkadaşlarıyla dışarı çıkmaya ayırıyorsa genelde başını dağıtmanın tesiriyle alkol kullanıyor. İşinde geçirdiği vakitlerde ise vakit kaybetmemek ismine dışardan fast food söylüyor ve onu tüketiyor. Bir müddet sonra ne yediğini bile anlamadan haftalar geçiyor. Bu yoğunluk onu sıhhatinden da alıkoyuyor.
23. Gündemden uzaklaşan insan modelleri yaygınlaşmaya başladı.
Ne bir telefon ne bir haber kanalı ne de toplumsal medya… Her şeyden çok uzak yaşamaya başladıklarında dünyadan koptular. Geri dönmek istediklerinde ise etraflarında çok az insan vardı. Kimileri keyif aldıkları şeyleri yaparken bile kendini yalnız hissetti. Dünya’da olup biten hiçbir şeyi bilmediklerini fark edersiniz.
24. Alışveriş yapmaya bile vakti yoktur.
Ev ve iş ortasında oluşan döngüde her gün birebir şeyleri giymeyi başlar. Muhakkak bir vakit sonra alışverişe gitmesi gerektiğinin farkına varır ve toplumsal anksiyetesi oluştuğundan birebir giysileri giymeye başlar. Dış görünüşüne de eskisi kadar kıymet vermemeye başlar.
