Eski Survivor Şampiyonu Avatar Atakan Yürekleri Sızlatan Bir İtirafta Bulundu: ”Babam Konuta Gelsin İstemezdim”
Survivor denildiğinde akıllara birinci gelen isimlerin başında elbet Avatar Atakan olarak tanınan Çağan Atakan Arslan vardır. Ekranların sevilen simalarından biri olan Atakan Arslan Katarsis programının konuğu oldu. Gökhan Çınar’ın sorularını yanıtlayan Avatar Atakan’ın açıklamaları izleyenlerin yüreklerini sızlattı. Çocuk yaşlarında şiddet ve sevgisizliğe maruz kaldığını söyleyen ünlü sportmen annesinin dayak yediğini itiraf etti.
Buyurun ayrıntılara…
Aranızda Avatar lakabıyla bilinen Çağan Atakan Arslan’ı tanımayan kalmamıştır. İzleyenleri ekran başına kilitleyen Survivor müsabakasının sevilen isimlerinden oldu kendisi.
İlk defa 2016 yılında Survivor’a katılan Avatar Atakan o yıl şampiyonluğun da sahibi olmuştu. Akabinde 2019 döneminde yayınlanan Survivor’a katılmıştı.
Dövüş sporlarıyla ismini duyurmayı başaran Avatar Atakan, ekranların sevilen isimlerinden biri oldu. Farklı üretimlerle karşımıza çıkan Avatar Atakan’ın büyük bir hayran kitlesi de var.
Başarılı atlet, 2017 yılında Star Tv ekranlarında yayınlanan Kelam dizisinde canlandırdığı ”Üsteğmen Zafer Yaman” karakteriyle epeyce dikkat çekmişti.
Sosyal medya paylaşımlarıyla ön plana çıkan Avatar Atakan aile hayatına dair sıkça paylaşım yapıyor. Avatar Atakan, Serap Korkmaz ile olan evliliğinden dünyaya gelen oğlu Leon Aslan Arslan’la olan fotoğraflarıyla beğeni topluyor.
Katarsis programında Uzman Psikolog ve müellif Gökhan Çınar’ın bu haftaki konuğu Avatar Atakan oldu.
Özel hayatına dair bilinmeyenleri ve hayatının kırılma noktalarını anlatan Avatar Atakan, epey güç bir çocukluk geçirdiğinden bahsetti.
Ünlü atletin anlattıkları izleyenlerin içini sızlattı diyebiliriz. Çocukluğunun sevgisizlikle geçtiğini lisana getiren Avatar Atakan konuşurken duygusal anlar yaşadı.
“Beni kurtaran ve yok olmamı engelleyen şey spordu. Bir şeylerden kaçmaya kurtulmaya ve öbür yerlere atmaya inanç olması gerekiyor şampiyonluğu yakalaması için. Benim doğup büyüdüğüm yerdeki arkadaşlarımın yarısı ya husus bağımlısı ya cezaevinde yada bu üslup işlerle ilgileniyor. ”
“Kadıköy’de doğdum. Çocukluğumda 7 yaşından sonraki pek sarmadı. Hem babaannem dedemlerle, hem de annemlerle bir arada büyüdüm. Hatırladığım şeyler genelde şiddetle arbede gürültüyle alakalı. Şiddetle alakalı sevgisizlikle alakalıydı. Meskende keyifli bir an pek hatırlamıyorum. Bunlar bende daima travma olarak kaldı. ‘Sofrada niçin tuz yok’ diye annem dayak yer.”
“Anne baba olana ehliyet verilmeli yoksa biz travmalarla dolu bir toplumuz. Babam konuta gelsin istemezdim, seyahate giderdi dönsün istemezdim. Annemi de yıllar sonra gördüm.”
Sizin husus hakkındaki niyetleriniz nelerdir?