Mesut Yar’ın Yıllardır Görüşmediği Oğlu Hakkında 30 Sene Sonra Gelen İtirafı Hisli Anlar Yaşattı!
Haberler.com’un YouTube kanalında yayınlanan Haber Mazeret programına konuk olan gazeteci ve televizyon sunucusu Mesut Yar, oğlu hakkında daha evvel duyulmamış kelamlar söyledi. 30 yaşındaki oğluyla ortasının uygun olmadığını ve bir müddettir görüşmediklerini söyleyen Yar, 4 yaşında babasını kaybettiğini ve 22 yaşındayken baba olduğunu belirtti: ‘Oğlanla inanılmaz bir irtibat halinde olmadık hiçbir vakit. Çok âlâ bir baba oldum diyemem. Uzun müddettir de kopuğuz’ dedi.
Sunuculuğunu Gökay Kalaycıoğlu’nun üstlendiği Haberler.com’un YouTube kanalında yayınlanan Haber Mazeret programının bu haftaki konuğu gazeteci ve televizyon sunucusu Mesut Yar oldu.
Mesut Yar programda birinci evliliği ve gözlerden uzak büyüyen çocuğuyla ilgili konuştu.
Sunucunun “Kaç yaşında baba oldun?” sorusu üzerine Yar, şimdilerde 30 yaşında olan oğlu Oğuzhan hakkında dikkat cazibeli itiraflarda bulundu: “Eşime aşık değildim ancak…”
’21 yaşında evlendim, 22 yaşında baba oldum. O periyot üniversiteden mezun olan bütün arkadaşlarım evlendim ve o günden kalan tek bir evlilik dahi yok. Roma Üniversitesi’ni burslu kazandım ancak gitmemiştim. Gitseydim Türkiye’nin Celal Şengör’ü olurdum. Eşime aşık değildim, sevdim. Aşkı biliyordum lakin bizde o tip bir aşk yoktu.’
Oğluyla münasebetinin çalkantılı süreçlerden geçtiğini de söyleyen Yar, “Çok yeterli bir baba oldum diyemem” dedi.
‘Baba olduktan sonra hayatımda pek bir şey değişmedi. Ben çalışmaya devam ettiğim için oğlanla fevkalâde bir irtibat halinde olmadık hiçbir vakit. Çok yeterli bir baba oldum diyemem. Daha fazla vakit ayrılabilirdi.’
“Babanı 4 yaşında kaybettiğin için ben ne gördüm ki ne vereyim diyor musun?” sorusu üzerine ise ünlü ismin karşılığı duyanları etkiledi.
‘Şu an sığındığım şey bu. Oğlumla empati kurmadık. Oğlum Batuhan’la vakit zaman çok kopuk vakit zaman da bağlanıyoruz. Uzun bir müddettir de kopuğuz. Çocuklar bizim jenerasyonun prensiplerinden çok fazla etkilenemiyor. Onlar dijital bir dünyada biz da analog bir dünyada büyüdük. Bu yüzden de vakit zaman fikren ve hayat yolu olarak zıt düştüğümüz oluyor. Ne o benim yolumu beğenmek zorunda ne de ben onun. Ben yalnızca çok düştüğünde omzundan tutmak zorunda olan bir adamım. O denli hissediyorum. Babalık duygusu bu mudur bilmiyorum. Ben bu türlü yaşadım lakin çok daha yeterli babalar gördüm.’
